မုိးေသာက္ယံရဲ႕အခန္းငယ္

ရက္သတၱပတ္ ၂ ပတ္ေက်ာ္ ၾကာျမင့္ခဲ့တဲ့ အုိလံပစ္ အားကစား ပြဲေတာ္ႀကီးေတာ့ ပီးဆုံးသြားျပန္ပါပီ။ ႏုိင္ငံဂုဏ္ ေဆာင္ႏုိင္ ခဲ့တဲ့ အားကစားသမားေပါင္း မ်ားစြာ ေပၚထြက္ခဲ့ပါပီ။ ဒီႏွစ္အတြက္ က်ေနာ္ အားအရဆုံးကေတာ့ အေမရိကန္ေတြက လင္းပုိင္လူသားလုိ႕ ခ်စ္စႏုိး ေခၚေ၀ၚတဲ့ အေမရိကန္ႏုိင္ငံ ႏုိငံရဲ႕ ေရကူးသမား Michael Phelps ပါပဲ။ သူဟာ ပီးခဲ့တဲ့ ေအသင္ အုိလံပစ္ ျပိဳင္ပြဲမွာ ေရႊတံဆိပ္ ေျခာက္ခု ဆြတ္ခူးႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီတေခါက္ ေပက်င္း အုိလံပစ္မွာေတာ့ သူပါ၀င္ယွဥ္ျပိဳင္တဲ့ ေရကူးကစားနည္း ရွစ္ခုကေန ေရႊတံဆိပ္ ရွစ္ခု ရယူႏုိင္ ခဲ့ ပါတယ္။ အံ့အားသင့္စရာ ရလဒ္ပါပဲ က်ေနာ့္ စိတ္ထဲက ခ်ီးက်ဴးမိပါတယ္။ သူ႕အေၾကာင္းကုိ စိတ္၀င္စားလုိ႕ အုိလံပစ္အေၾကာင္း အင္တာနက္မွာ wiki လုိက္တဲ့အခါ ပုိအံ့အားသင့္ ရပါတယ္။ သူဟာ ၁၉၇၂ ျမဴးနစ္ အိုလံပစ္မွာ Mark Spitz (အေမရိကန္ႏုိင္ငံသား) ခူးဆြတ္ထားတဲ့ ေရႊတံဆိပ္ ၇ ခု စံခ်ိန္ကုိ ေက်ာ္လြန္သြားတာကုိ ေတြ႕ရပါတယ္။ ဂုဏ္ယူပါတယ္ Michael Phelps ။

ေပက်င္း အုိလံပစ္ ဖြင့္ပြဲဟာ ႀကီးက်ယ္ ခမ္းနားလွပါတယ္။ တရုတ္လူမ်ဳိးေတြဟာ လူဦးေရ ထူထပ္တာနဲ႕အညီ ဒီဖြင့္ပြဲကုိ လူအင္အား သိန္းနဲ႕ခ်ီ သုံးပီး အခမ္းနားဆုံး ျပဳလုပ္သြားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ေပက်င္း အုိလံပစ္ ျပိဳင္ပြဲဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ ေလးႏွစ္က ေအသင္ ျပိဳင္ပြဲထက္ ႀကီးက်ယ္တယ္ဆုိတာ မျငင္းႏုိင္ပါဘူး။ ပိတ္ပြဲဟာလည္း ဖြင့္ပြဲ နည္းတူ ခမ္းနားလွပါတယ္။ က်ေနာ္ၾကိဳက္တဲ့ အုိက္ဒီယာေလးကေတာ့ အုိလံပစ္ မီးရွဴးတုိင္ကုိ သယ္ေဆာင္မဲ့ ေနာက္ႏုိင္ငံ တႏုိင္ငံျဖစ္တဲ့ London ျမိဳ႕ဆီကုိ သြားဖုိ႕အတြက္ ၾကိဳတဲ့ ျပကြက္ေလးျဖစ္ပါတယ္။ ဘတ္စကားဂိတ္မွာ ေစာင့္ေနတဲ့ လူအုပ္စု ေရြ႕လ်ားလာတဲ့ ဘတ္စ္စကား ဒါေတြကုိၾကည့္ရုံနဲ႕ လန္ဒန္ရဲ႕ ျမင္ကြင္းကုိ ျမင္ေယာင္မိေစပါတယ္။

က်ေနာ္ ၾကိဳက္ႏွစ္သက္လွတဲ့ ေဘာလုံးကစားသမား သရဲနီေဟာင္း ေဒးဗစ္ဘက္ခမ္းဟာလည္း ဒီပြဲမွာ တက္ေရာက္ပီး တလုံးတည္းေသာ ေဘာလုံးကုိ ပရိတ္သတ္ဆီကို ကန္ကာ လက္ေဆာင္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒါကုိျမင္ေတာ့ ဘက္ခမ္ ပင္နယ္တီ လြဲတဲ့ ေဘာလုံးကုိ e-bay မွာ ေလလံတင္ ျပန္ေရာင္းခဲ့တာကုိ အမွတ္ရပီး အင္း .. ေဘာလုံး ေလလံ တခုေတာ့ သိပ္မၾကာခင္ ျမင္ရဦးမယ္လုိ႕ ေတြးမိပါတယ္။

စိတ္မေကာင္းမိတာကေတာ့ က်ေနာ္တုိ႕ ျမန္မာႏုိင္ငံအလံကို သယ္ေဆာင္လာတာ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြမဟုတ္ေတာ့ပဲ တရုတ္ျဖစ္ေနတာပါပဲ။