မုိးေသာက္ယံရဲ႕အခန္းငယ္

မုိိးေျပး

အားလုံး Merry Christmas ပါ ။

Christmas Party ေတြ ေနရာ အႏံွ႕မွာ ဆင္ႏႊဲေနၾကပီဟုတ္။ က်ေနာ္တုိ႕ သေဘၤာမွာလည္း ခရစ္ယာန္ ဘာသာ၀င္ေတြေပါင္းလုပ္တဲ့ Party ေတြ ရွိပါ့ဗ်ာ။ မေန႕က တပြဲ ဒီေန႕တပြဲ ၂ပြဲေပါ့။ မေန႕ညကေတာ့ တီး၀ုိင္းေတြ BBQ ေတြ၊ ယာမကာ နဲ႕ အေပ်ာ္အပါး ကစားစရာေတြနဲ႕ စည္လုိ႕ေနပါတယ္။ က်ေနာ္လဲ ခဏတျဖဳတ္ေတာ့ တက္ဦးမွ ဆုိတဲ့ အေတြးနဲ႕ ခဏတက္ကာ BBQ ေလးနည္းနည္းစား Christmas Song ေလးေတြ ခဏတျဖဳတ္နားေထာင္ပီး လူမ်ားတဲ့ ဒဏ္ကုိ မခံႏုိင္လုိ႕ ျပန္ဆင္းကာ အင္တာနက္ ခဏတျဖဳတ္ သုံးပီး အိပ္ယာ၀င္ခဲ့ပါတယ္။ အိပ္ေပ်ာ္လုိ႕ အိပ္ေမာက်တဲ့အခ်ိန္က်မွ MERRY CHRISTMAS TO YOU ALL !! ဆုိတဲ့ အသံေၾကာင့္ က်ေနာ္ဇေ၀ဇ၀ါျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ အိပ္ေမာက်စအခ်ိန္မို႕ အိပ္မက္လား တကယ္လား ဆုိတာ ရုတ္တရက္ ခြဲျခားလုိ႕ မရခဲ့ပါဘူး ေနာက္မွ သီခ်င္းဆက္ဆုိေတာ့မွ ဒါဟာ အိပ္မက္ မဟုတ္ပဲ တကယ့္ အျဖစ္အပ်က္ ဆုိတာ သိခဲ့ရပါေတာ့တယ္။ အိပ္ယာက လုိက္ကာေလး အသာလွစ္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ဘုရားေရ က်ေနာ္တုိ႕ရဲ႕ Manage၊ Senior Supervisor၊ Pit Boss၊ Bond Store Supervisor နဲ႕ လုံျခံဳေရး အကုိႀကီး တေယာက္တုိ႕ပါ။ အားလုံးဟာ ျမန္မာေတြ ခ်ည့္ပါပဲ ။ အခုမွ ပဲ အေစာပုိင္းက က်ေနာ္တုိ႕ဆီက ဂစ္တာ ခဏငွားပါလားဆုိပီး လာငွားသြားတဲ့ အၾကံအစည္ကုိ သိပါေတာ့တယ္။ အားလုံးကလည္း Dept အသီးသီးက တာ၀န္ရွိလူႀကီးေတြဆုိေတာ့လည္း အိပ္ခ်င္ေပမဲ့ ျပံဳးျပံဳးေလး နဲ႕ သီခ်င္းပီးေအာင္ နားေထာင္ရတာေပါ့။ သီခ်င္းကေတာ့ ခရစ္စမတ္ေတြမွာ ၾကားေနက် “ ဒီအိမ္ေပၚသုိ႕ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာ ေရာက္ေစေသာ၀္” ဆုိတဲ့ သီခ်င္းပါပဲ။ သူတုိ႕အထဲမွာက တကယ့္ ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္ ၂ေယာက္သာ ပါ ပါတယ္။ က်ေနာ္လည္း ငိုရခက္ ရယ္ရခက္နဲ႕ လူႀကီးေတြ မူးပီး လာဆုိက်တာဆုိေတာ့လည္း ျငိမ္ပီးနားေထာင္ေနရတာေပါ့။ သူတုိ႕လည္း သီခ်င္းပီးေရာ က်ေနာ္လည္း MERRY CHRISTMAS ဆုိပီး ေခ်ာ့ကလက္ေလးေတြ တခုစီ လက္ေဆာင္ ျပန္ေပး လုိက္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့မွ ကဲ ဆက္အိပ္ ဆက္အိပ္ ဆုုိပီး တျခား အခန္းေတြဆီ ဆက္သြားပါေတာ့တယ္။ အဟဲ က်ေနာ့ Christmas Eve Day ကေတာ့ ဒီလုိနဲ႕ပဲ ကုန္ဆုံးသြားပါပီဗ်ာ။

မုိးေသာက္ယံ

အလုပ္၀င္ေတာ့လည္း စိတ္က ဘာကုိ အလုိမက်လုိ႕ မက်မွန္းမသိပါဘူး အလုပ္လုပ္ရတာကုိ အစဥ္မေျပဘူး ေန႕လည္ ထမင္းစားေတာ့လည္း ဘာဟင္းမွ မရွိ စားရတာအစဥ္မေျပ ခရီးသည္ေတြကလည္း ဒီေန႕မွ အရမ္းမ်ားပီး ေလွ်ာက္စရာ ေနရာေတာင္ မရွိ ေအာ္လုိက္ၾကတာလဲ ငါးစိမ္းသည္ အရႈံးေပးရေလာက္တယ္။ ဒီေလာက္မ်ားတဲ့လူေတြ ဘယ္အခ်ိန္ျပသနာ ထတက္မလဲ မသိဘူး စဥ္းစားေနတုန္း ရွိေသး အဘြားႀကီး တေယာက္က အဘုိးႀကီး တေယာက္ကုိ Roulette ကစားတဲ့ ေနရာမွာ ေဖာင္းခနဲ နားပန္က်င္းလုိက္တာေတြ႕လုိက္ရတယ္ (စိတ္ထဲကေတာ့ ဘုရား ေတာ္ေတာ္ လက္သြက္တဲ့အဘြားႀကီး ဆုိပီး က်ိတ္ခ်ီးၾကဴးမိတာေပါ့ :D) စိတ္ထဲက ေတြးေနလုိ႕ မျဖစ္ဘူးေလ ဟုိမွာက စကားမ်ားပီး ထခ်ၾကေတာ့မယ္ အဘုိးႀကီးကလည္း အသင့္ေနရာ ယူပီးပီ သူတုိ႕ၾကည့္ရတာ တကယ့္ကုိဖုိက္ၾက ေတာ့မယ္ ပုံေပါက္ေနတယ္ အဘုိးႀကီးက ေနရာသာယူထားတာ တကယ္ေဆာ္ေနတာက အဘြားႀကီးဗ် ေတာ္ေတာ္လက္သြက္တယ္ဗ်ာ အနား၀န္းက်င္ၾကည့္ေတာ့ ေက်းဇူးရွင္ လုံျခံဳေရးေတြက တေယာက္မွကုိ မရွိဘူး အဲဒါနဲ႕ မေနတတ္မထုိင္တတ္ သြား၀င္ဆြဲတယ္ေပါ့ဗ်ာ .. အဲဒီေတာ့မွ အဘုိးႀကီးက မင္းေနာက္မဆုတ္ရင္ မင္းကုိ ထုိးမယ္တဲ့ က်ေနာ္လည္း ပါးစပ္ေလး အေဟာင္းသားနဲ႕ ဘုရား တလုိက္ရတာေပါ့ ဘယ့္ႏွယ္ ကုိယ္နဲ႕မဆီမဆုိင္ ေတာ့ မခံႏုိင္ေပါင္ က်ေနာ္လဲ သင္ထားတာေတြက အလကား မဟုတ္ပဲေလ ေနာက္ကုိ အသာေလးလွမ္း ေလာက္ကုိ ဆုတ္ပလုိက္တယ္ စက္ကြင္းက လြတ္ပီေလ :D ေနာက္ေတာ့မွ ေရဒီယုိနဲ႕ေခၚေတာ့မွ ကုိယ္ေရႊေခ်ာ လုံျခံဳေရးေတြ အသည္းအသန္ေရာက္လာပီး ဆြဲတယ္။ ေနာက္ေတာ့ က်ေနာ့္ကုိ ေမးလုိက္ ျမန္းလုိက္တာ တရားခံအတုိင္းပဲ ဘာမွ ကုိ မဟုတ္ပဲ အမႈတြဲထဲ ၀င္ပါေနတာေလ။ စိတ္ညစ္ပါတယ္။ ညေန အလုပ္ပီးလုိ႕ အြန္လိုင္းတက္ေတာ့လည္း ညီကုိ ေတြ႕တာနဲ႕ ကုိယ္က ေကာင္းေကာင္း ၾသ၀ါဒေပးေနတာ ပီးေတာင္ မပီးေသးဘူး ဟုိဘက္က အင္းမလုပ္ အဲမလုပ္ Reply မလာလုိ႕ မသကၤာတာနဲ႕ အေပၚ ဘားေလးကုိ ၾကည့္ေတာ့မွ သင္းက ေအာက္သြားပီ ဘယ္ရမလဲ ဖုန္းမဆက္ခ်င္လုိ႕ ဒီမွာ ေျပာတာကုိ ေအာက္သြားေတာ့လည္း ဖုန္းဆက္ပီး ေျပာရတာေပါ့ အဲဒီေတာ့မွ သင္းက ေျပာတာက အင္တာနက္ဆုိင္မွာ ကုိးနတ္ခ်င္ ေဒါင္းသြားလုိ႕တဲ့။ ျဖစ္မွ ျဖစ္ရေလ လုိ႕ တရုံမွ တပါး တျခား မရွိေတာ့ပီေလ။ ဒီမွာကလဲ ေရလည္ေခါင္ လုိင္းက မိတခ်က္ မမိတခ်က္နဲ႕ ညကလည္း နက္ေနပီဆုိေတာ့ ဟင္းး လုိ႕ သက္ပ်င္းခ်ပီး အိပ္တာပဲ ေအးခ်မ္းတယ္လုိ႕ သေဘာပုိက္ကာ ေစာေစာစီးစီး လိမ္မာလုိက္ရေတာ့တာေပါ့ဗ်ာ။ လြဲလုိက္တဲ့ အလြဲေတြေနာ္ …..

မဖိတ္ေခၚပဲေရာက္လာခဲ့တဲ့မင္း

မလိုအပ္ပဲနဲ႕ရရွိခဲ့တဲ့သံေယာဇဥ္

မေတာင္းဆိုပဲနဲ႕ေပးတဲ့ခ့ဲအခ်စ္

မႏွင္ထုတ္ပဲနဲ႕ထြက္သြားခဲ့တဲ့မင္း

ဒါေတြကိုငါဘယ္လိုနားလည္ရမလဲ

ဒါေပမဲ့

ငါ့ရင္ထဲမွာေတာ့

မင္းအတြက္

ေနရာေလးတခုေတာ့ရွိေနမွာပါ။ ။

မိုးေျပး

မၿပံဳးခ်င္ေပမဲ့လို႕
ဟန္ေဆာင္မႈေတြနဲ႔ၿပံဳးေနခဲ႔ရတယ္
ငါ့ရင္ထဲက ခံစားခ်က္ေတြကို
ဘယ္သူသိႏိုင္မွာလဲ
ျပန္မရႏိုင္ေတာ့တဲ့အခ်ိန္ေတြ
ျပင္မရတဲ႔မွားယြင္းမႈေတြ
မဆံုးႏိုင္တဲ႔ေနာင္တေတြနဲ႔
ဒီရင္ထဲမွာ
မင္းကိုရင္ေမာစြာနဲ႔လြမ္းေနတယ္ဆိုတာ
မင္းသိမယ္ဆိုရင္
တို႔ေက်နပ္ပါၿပီ...........။

မိုးေျပး

အားလုံးကုိ မိတ္ဆက္ေပးခ်င္ပါတယ္။ အခုဆုိရင္ က်ေနာ့ရဲ႕ အခန္းငယ္ေလးဟာ တဦးတည္းပုိင္ မဟုတ္ေတာ့ ပါဘူး။ မုိးေျပးဆုိတဲ့ က်ေနာ့္ သူငယ္ခ်င္း တေယာက္ပါလာပါပီ။ အရာရာကုိ တေယာက္တည္းလုပ္ရမွာ ပ်င္းတဲ့ က်ေနာ္ သူငယ္ခ်င္းမင္တဲ့ က်ေနာ္ဟာ ထုံးစံအတုိင္းတူတူ လုပ္ဖုိ႕ ဖိတ္ေခၚခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကဗ်ာ ေတြ ေရးရမွာ ပ်င္းတဲ့က်ေနာ့ (ေရးကုိမေရးတတ္တာ :D) ဘေလာ့ဂ္ေလးမွာ မုိးေျပးက ကဗ်ာ ေတြကုိ အလွ်င္းသင့္ သလုိ တင္ေပးသြားမွာျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္ သူငယ္ခ်င္းကုိ အားေပးပါဦးလုိ႕။

ဖြက္မည့္စာေရးရန္

က်ေနာ္ ဒီေန႕ ဂ်ဴတီက်တဲ့ Section က လူနည္းတဲ့ ေနရာ ျဖစ္တာကတေၾကာင္း ဒီရက္ပုိင္း ခရီးသည္ နည္းတာကက တေၾကာင္း (လာကစားသမွ်လူေတြလည္း ကုန္ပီေလ) အေၾကာင္းေၾကာင္းေသာ အေၾကာင္းတုိ႕ ျဖင့္ လူမရွိေသာ Section တြင္ က်ေနာ္ တေယာက္တည္း ျဖစ္ေနကာ အေတြးတို႕က ဟုိေရာက္ ဒီေရာက္ျဖင့္ ဘ၀ ဆုိေသာ ေခါင္းစဥ္ေအာက္ေရာက္သြားကာ အေတြးနယ္ခ်ဲ႕မိသည္ ႏွင့္ က်ေနာ္ တုိ႕ ရွင္သန္ေနရ တဲ့ ဘ၀ ဆုိတာကုိ ေဆြးေႏြးခ်က္တခုအေနနဲ႕ ေဆြးေႏြးခ်င္တဲ့ ဆႏၵေလး တခုျဖစ္လာခဲ့တယ္ေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ္ တုိ႕ ၀န္းက်င္ မွာ ၾကားေနက် ညည္းေနက် အသံေတြ ခင္ဗ်ားတုိ႕လည္း ၾကားဖူးပါလိမ့္မယ္ “ဘ၀” ဘ ႏွင့္ ၀ ႏွစ္လုံးတည္း မုိ႕ပဲ ေတာ္ေတာ့တယ္ ဆုိတဲ့ စကားမ်ဳိးေလ။ ဒီစကားေလးဟာ ေနာက္ေျပာင္ ေျပာဆုိက်ေပမဲ့ တကယ့္ တကယ္မွာ ဟုတ္ပါတယ္ တကယ့္ကုိ ႏွစ္လုံးတည္းမုိ႕သာ ေတာ္ပါေရာ့တယ္ ဒီထက္မ်ား တလုံးေလာက္ ပုိလာခဲ့ ရင္ ေတြးၾကည့္တာနဲ႕တင္ အေတာ္ကုိ စိတ္ညစ္ညဴးဖြယ္ရာ ေကာင္းလွပါတယ္။ က်ေနာ္ ဖတ္ဖူးတဲ့ စာအုပ္ တအုပ္မွာ က်ေနာ္တုိ႕ရဲ႕ ဘ၀ေတြဟာ စပီး အမိ၀မ္းကေန ကြ်တ္လာကတည္းက အရာရာ အားလုံးဟာ အစီ အစဥ္ တက်ျဖစ္လာတဲ့ အရာေတြ ခ်ည့္ပါပဲတဲ့။ က်ေနာ္လက္ခံပါတယ္ က်ေနာ္တုိ႕ဟာ တကယ့္ အစီအစဥ္ တက် ေရးဆြဲထားတဲ့ ေလာက ဇာတ္ခုံေပၚမွာ ကေနရတဲ့ သက္ရွိ ရုပ္ေသးေတြျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႕ကုိ လြယ္ထားရပီဆုိတာနဲ႕ က်ေနာ္တုိ႕ မိဘေတြမွာ က်ေနာ္တုိ႕ အတြက္ အစီအစဥ္ေတြ ရွိပါတယ္။ ဘယ္ေဆးရုံမွာ ေမြးမယ္ ဘယ္ဆရာ၀န္နဲ႕ အပ္မယ္ အစရွိသျဖင့္ေပါ့။ အုိေက က်ေနာ္တုိ႕ လူ႕ေလာက ေရာက္ရွိလာပါပီ က်ေနာ္တုိ႕ ဘ၀အစ ေက်ာင္းတက္ရာကေန က်ေနာ္တုိ႕ ေနာက္ဆုံးခရီးအထိ အရာအားလုံးဟာ သူစီစဥ္ထားတဲ့ ဇာတ္ကြက္ထဲမ်ာ ေမ်ာပါသြားတာခ်ည့္ပါပဲ။ က်ေနာ္တုိ႕ေတြမွာ လုိခ်င္တုိင္း ေတာင့္တတုိင္း ရရွိခဲ့ဖူးတာမ်ား ရွိခဲ့ပါသလား။ က်ေနာ့္ ဘ၀မွာေတာ့ မရွိခဲ့ဘူးဗ်ာ။ အဲလုိ လုိခ်င္ ေတာင့္တတုိင္း ရွိခဲ့ပါတယ္လုိ႕ ေျဖတဲ့လူရွိရင္ က်ေနာ္ တကယ့္ကုိ အားက်မိမွာပါပဲ။ ဟုတ္ပါတယ္ ခြ်င္းခ်က္အေနနဲ႕ အဲဒီလုိ လူမ်ဳိးဟာ ရွိေကာင္း ရွိႏုိင္ပါတယ္ အုိေကဗ်ာ က်ေနာ္ တထစ္ေလွ်ာ့မယ္ ၉၉% ဟာ လုိတုိင္းတ ေတာင္းတုိင္းမရခဲ့ၾကပါဘူး။ အဲဒီလုိ လုိတုိင္းတမယ္ ေတာင္းတုိင္းသာ ရမယ္ဆုိရင္ က်ေနာ္တုိ႕ လူ႕ေလာကႀကီးဟာ တကယ့္ကုိ ေအးခ်မ္းပီး ေပ်ာ္ရႊင္စရာႀကီး ျဖစ္ေနမွာေပါ့။ “စိတ္ညစ္လုိက္တာ” ဆုိတဲ့ ေ၀ါဟာရဟာ ေပၚေပါက္လာမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ နပုိလီယံက ေျပာပါတယ္ “မျဖစ္ႏုိင္ဘူးဆုိတာ သူ႕သမုိင္းမွာ မရွိဘူး” တဲ့ သူမေသဆုံးခင္အခ်ိန္ထိ သူ႕ဘ၀မွာ သူျဖစ္ခ်င္ တာေတြ ျဖစ္ခဲ့ရဲ႕လား ဆုိတာ သူမွ ပဲ သိမွာပါ။ က်ေနာ္တုိ႕ လက္ေတြ႕ ရွင္သန္ ေနရတဲ့ လူ႕ဘ၀မွာေတာ့ မျဖစ္ ႏုိင္တာေတြဟာ တကယ့္ကုိ အမ်ားႀကီးပါ။ စဥ္းစားၾကည့္ေလဗ်ာ ပစၥည္းေသးေသးေလးတခုကုိေတာင္ တခါတေလမွာ လုိခ်င္ရက္နဲ႕ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိး ေၾကာင့္ မရႏုိင္ လက္လြတ္ခဲ့ၾကဖူးတယ္မဟုတ္လား။ အဲဒီလုိဆုိေတာ့ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးဆုိတဲ့စကားလုံးဟာ နပုိလီယန္ လုိ တေခတ္ တေယာက္ေပၚခဲ့တဲ့ သူရဲေကာင္းေတြ အတြက္ဟုတ္ေကာင္း ဟုတ္ႏုိင္ေပမဲ့ က်ေနာ္ အတြက္ေတာ့ အလြန္ခက္ခဲပါတယ္ မျဖစ္ႏုိင္တာေတြ အမ်ားႀကီးပါ။ ေျပာေလ့ ရွိပါတယ္ ၾကိဳးစားရင္ ဘုရားျဖစ္တယ္တဲ့ တကယ့္ကုိ အေျပာပဲရွိပီး လုပ္ဖုိ႕ရာမွာ အလြန္ခက္ခဲလွပါတယ္ ဇြဲ လုံ႕လ ၀ီရီယ ကံ အမ်ားႀကီး စုိက္မွပါ။ အုိေက နည္းနည္းလမ္းလြဲေနပီ က်ေနာ္ ေျပာတဲ့အထဲ မွာ အေကာင္းထက္ အဆုိးက ပုိမ်ားေနပါတယ္ ဒါက တျခား ေၾကာင့္ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး က်ေနာ္ ျဖတ္သန္းရွင္သန္ခဲ့တဲ့ အေတြ႕အၾကဳံေတြက အဆုိးေတြ သိပ္မ်ား ေနတယ္ ဒါေၾကာင့္ပါ တခါတေလ စဥ္းစားမိပါတယ္ ဘ၀ဟာ အခက္အခဲေတြနဲ႕ အခ်ိန္ျပည့္တုိက္ပြဲ၀င္ေနရတဲ့ အရာ မ်ားလားလုိ႕ အေတြး၀င္မိတဲ့ အထိပါပဲ။ တကယ့္ကုိလည္း ပတ္၀န္းက်င္မွာ ျမင္ေတြ႕ ရွင္သန္ေနရတဲ့ ဘ၀ေတြ ဟာ ရယ္ေမာသံေတြထက္ စိတ္ညစ္ညဴးသံေတြ ပုိမ်ားေနလားလုိ႕ က်ေနာ္သုံးသပ္မိပါတယ္။ က်ေနာ္ စာအုပ္ တအုပ္မွာ ဖတ္ဖူးပါတယ္ -

သေရးသွ်န္းလုိ႕ ေခၚတဲ့ လူမ်ဳိးႏြယ္၀င္လူစု တခုမွာ သူတုိ႕ရဲ႕ ေမြးဖြားလားတဲ့ ကေလးေတြကုိ

ခုေမြးလာတဲ့ အခ်ိန္က စလုိ႕ ေနာက္ေသဆုံးခ်ိန္အထိ ေတြ႕ၾကံဳရမဲ့

အခက္အခဲ ဒုကၡေတြကုိ ေျပာျပပီး ငုိယုိၾကပါတယ္

အဲ လူတေယာက္ ေသဆုံးသြားပီဆုိတဲ့ အခါမွာေတာ့ သူတုိ႕ဟာ အဲဒီလူဟာ ေလာကႀကီးမွာ

သူေတြ႕ၾကံဳေနရတဲ့ ဒုကၡ အခက္အခဲေတြ စိတ္ညစ္ညဴးစရာ အရာခပ္သိမ္းဟာ

ကုန္ဆုံးသြားပီဆုိပီး အဲဒီလူအတြက္ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ

ခုန္ေပါက္ ေပ်ာ္ျမဴးၾကပါတယ္။

တဲ့။ အခု လက္ေတြ႕အက်ဆုံး တခုကုိ ေျပာမယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ္တို႕ေတြကုိ ဘ၀စကတည္းက က်ေနာ္တုိ႕ မိဘ ေတြက သြန္သင္ဆုံးမခဲ့ၾကပါတယ္။ ေက်ာင္းေနခ်ိန္မွာ စာၾကိဳးစားဖုိ႕။ ေန႕စဥ္စာက်က္ဖုိ႕ ပညာတတ္မွသာ လူ႕ဘ၀ မွာ လူလူခ်င္း နင္းတာမခံရမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း အျမဲသြန္သင္ေလ့ရွိ တာကို သိၾကမွာပါ။ ဒါေတြဟာ ဘာအတြက္လဲ ပညာတတ္ရင္ အလုပ္ေကာင္းေကာင္းရေအာင္လုိ႕လား? လူ႕ဘ၀မွာ သက္သက္သာသာ ေနရ ေအာင္လုိ႕လား? ဂုဏ္ရွိေအာင္လား? အမ်ားႀကီးပါ ဒီေနရာမွာ ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္လာတာက “ေငြ” ပါ။ ဒီဘက္ေခတ္မွာ ေငြဟာ ဘ၀ကုိ တန္ဆာဆင္ တဲ့ အေရးႀကီးတဲ့ ေနရာတခုကေန ပါ၀င္လာတာ မျငင္းႏုိင္ပါဘူး။ ေငြမရွိပဲ ပညာသင္လုိ႕မရပါဘူး။ ပညာတတ္ေနေပမဲ့လည္း ေငြမရွိရင္ စီးပြားေရးလုပ္လုိ႕ မရပါဘူး။ အဲဒီ ေငြေၾကာင့္ပဲ ကုိယ့္က်င့္သိကၡာေတြ ယုတ္ေလ်ာ့ လာၾကပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႕ရွင္သန္ျခင္းရဲ႕ အဓိပါယ္ဟာ ေငြရွာ ဖုိ႕လား? မဟုတ္ပါဘူး တကယ့္ကုိ လြဲေခ်ာ္ေနပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တကယ့္ တကယ္မွာ ဘ၀ရွင္သန္ျခင္းဟာ ေငြ ရွာျခင္းဆုိတဲ့ အရာနဲ႕ ထပ္တူ အခ်ဳိးက်ေနပါတယ္။ ငယ္စဥ္ေတာင္ေက်း လူမွန္းသိတတ္ ကတည္းက ေက်ာင္းေတြတက္ ပညာေတြသင္ အရာရာ အားလုံးရဲ႕ နိဂုံးဟာ ေငြရွာဖုိ႕ ဆုိတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေအာက္ကုိ ေရာက္ရွိ သြားပါတယ္။ ေမြးဖြားလာကတည္းက ေသဆုံးျခင္းအထိ ေငြေနာက္လုိက္ရင္းနဲ႕ပဲ ဘ၀ဟာ အဆုံးသတ္ ရပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႕ ခင္ဗ်ားတုိ႕ ကုိယ္တုိင္လဲ ခု လက္ရွိ လုပ္ေနတာဟာဘာလဲ ေငြရွာေနတာပဲ မဟုတ္လား။

ဒါဆုိ က်ေနာ္တုိ႕ရဲ႕ ရွင္သန္ျခင္း အဓိပၸါယ္ဟာ ဘာလဲ ?

ေနာက္တခု က က်ေနာ္တုိ႕ ေတြဟာ လက္ရွိ ျဖစ္တည္ေနတဲ့ ဘ၀ကုိ အလြန္တြယ္တာၾကပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႕ ကေလးဘ၀မွာ ေဆာ့ကစား ျမဴးတာေတြကုိ ခုံမင္မယ္ တြယ္တာမယ္။ ေက်ာင္းစတက္တဲ့အခ်ိန္မွာ သူငယ္ခ်င္းေတြကုိ တြယ္တာမယ္။ ျမီးေကာင္ေပါက္ အရြယ္မွာ ခ်စ္သူရည္းစား ေတြ ရွိလာမယ္ အဲဒီ ခ်စ္သူ ရည္းစားေတြကုိ တြယ္တာမယ္။ ေနာက္ပုိင္း မိမိ မိသားစု မိမိဘ၀ေလး ရွိလာမယ္ ဒါကုိလည္း ျမတ္ႏိုးမယ္ တြယ္တာမွာပါပဲ။ ဟုတ္ပါတယ္ လူမွန္ရင္ အတြယ္အတာ သံေယာဇဥ္နဲ႕ မကင္းပါဘူး။ ဒါေတြရဲ႕ အျခားတဘက္ ကုိ ခင္ဗ်ားတို႕ သိၾကရဲ႕လား? သိပါတယ္ ခင္ဗ်ားတို႕ က်ေနာ္တုိ႕ သိပါတယ္ သိသိႀကီးနဲ႕ မသိခ်င္ဟန္ ေဆာင္ေန ၾကတာပါ အဲဒါဘာလဲဆုိေတာ့ ျဖစ္ပ်က္ ဆုိတဲ့ သေဘာတရားပါ ေလာကမွာ တည္ရွိေနတဲ့ အရာမွန္သမွ်ဟာ ျဖစ္ျခင္း ပ်က္ျခင္း သေဘာတရားနဲ႕ မလြတ္ကင္းပါဘူး။ ျဖစ္ပီးရင္ ပ်က္မဲ့ အရာေတြပါပဲ။ ဒါဆုိ က်ေနာ္ အေပၚမွာ ေျပာခဲ့တဲ့ အရာေတြအားလုံးဟာ ဒီျဖစ္ပ်က္သေဘာတရားေအာက္မွာ ပ်က္စီးသြားပါပီ။ မနက္ျဖန္ဆုိတာ မေသခ်ာပါဘူး။ မနက္ျဖန္ဆုိတာ ေ၀းပါေသးတယ္ ယခု လက္ရွိအေျခအေနရဲ႕ ေနာက္ စကၠန္႕ပုိင္းအတြင္းမွာ မိမိ တို႕ ဘာျဖစ္မယ္ဆုိတာ က်ေနာ္တုိ႕ မသိႏုိင္ပါဘူး။ အဲဒီလုိ ျဖစ္ပ်က္သေဘာတရားေတြ မ်ားျပားေနတဲ့ ေလာက ႀကီးမွာ က်ေနာ္တို႕ေတြဟာ ေနာင္ အနာဂတ္ေတြထက္ လက္ရွိ ပစၥဳန္ပန္ အခ်ိန္မွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတာေတြကုိ ေက်နပ္ လက္ခံပီး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီးေနထုိင္မယ္ဆုိ က်ေနာ္တုိ႕ ဘ၀ေတြဟာ သာယာလွပေနမယ္လုိ႕ က်ေနာ္ ယူဆ မိပါတယ္။ ဒါဆုိ က်ေနာ္တုိ႕ ရွင္သန္ေနတဲ့ ဘ၀ႀကီးမွာ ဘာက အေရးႀကီးဆုံးလဲ ? –

ေငြးေၾကး ဥစၥာလား ?

ဂုဏ္ပကာသနလား ?

စိတ္ခ်မ္းသာမႈလား ?

ကဲ ဒါကေတာ့ က်ေနာ္ရဲ႕ ထင္ျမင္ခ်က္ပါပဲ။ က်ေနာ္ စာအေရးအသားညံ့တာေၾကာင့္ က်ေနာ္ဆုိလုိခ်င္တာကုိ တုိက္ရုိက္ ျမင္ခ်င္မွ ျမင္ပါလိမ့္မယ္ အေၾကာင္းအရာေတြ ရႈပ္ေထြးေကာင္း ရႈပ္ေထြးေနပါလိမ့္မယ္။ တတ္သေလာက္ ေရးသားျခင္းသာျဖစ္လုိ႕ သည္းခံေစခ်င္ပါတယ္။ ဒီေဆြးေႏြးခ်က္ေလးဟာ ဘယ္သူ႕ ဘယ္သူကုိမွ ထိခုိက္ ေရးသား ျခင္း မဟုတ္ပဲ က်ေနာ္ ျဖတ္သန္းရွင္သန္လာတဲ့ ဘ၀တေလွ်ာက္က အေၾကာင္းအရာေတြကိုသာ က်ေနာ့ရဲ႕ မေတာက္တေခါက္ ဥာဏ္ရည္နဲ႕ သုံးသပ္ထားျခင္းမွ်သာျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ပီး ဒီပုိ႕စ္ကုိ ဖတ္ျဖစ္တဲ့ ညီအကုိ ေမာင္ႏွမေတြကသာ စိတ္ပါ၀င္စားစြာနဲ႕ ပါ၀င္ေဆြးေႏြးမယ္ဆုိ က်ေနာ္ ၀မ္းသာမိမွာပါ။ ခင္ဗ်ားတုိ႕ရဲ႕ အျမင္ေလး ေတြကို က်ေနာ္ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ မည္သူ႕ မည္သူကုိမွ် ထိခိုက္ေရးသားျခင္း မဟုတ္ပဲ ေဆြးေႏြးခ်က္ တခုမွ်သာ ျဖစ္ေၾကာင္း ထပ္ေလာင္းေျပာဆုိခ်င္ပါတယ္။

ကဲ ဒီတေလာေတာ့ သေဘၤာသား က သေဘၤာအေၾကာင္းေတြပဲ ေရးမယ္လုိ႕ စိတ္ကူးထားတယ္ဗ်။ မသိတဲ့ လူေတြလဲ သိရေအာင္လုိ႕ပါ။ က်ေနာ္ ဒီတခါ ေရးခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းက သေဘၤာေပၚမွာ လုပ္တဲ့ Emergency Drill အေၾကာင္းပါပဲ။ ဒီလုိပါပဲ သေဘၤာသားမွန္ရင္ ဘယ္သေဘၤာပဲ လုိက္လုိက္ ဆုိလုိခ်င္တာက Cargo (ကုန္တင္သေဘၤာ) ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ Passenger (ခရီးသည္တင္ အေပ်ာ္စီးသေဘၤာ) ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ Drill ေတြက ပုံမွန္ လုပ္ေလ့ ရွိပါတယ္။ Emergency Drill ဆုိတာကေတာ့ မိမိတုိ႕သေဘၤာ အႏၱရာယ္က်ေရာက္လုိ႕ အေရးေပၚ အေျခအေန ျဖစ္ေပၚခဲ့သည္ရွိေသာ္ ၀ရုန္းသုန္းကားမျဖစ္ေစပဲ အစီအစဥ္တက် မိမိတုိ႕ တာ၀န္အတိုင္း လုပ္ေဆာင္ပီး အႏၱရာယ္မွ လြတ္ကင္းေအာင္ ေလ့က်င့္တဲ့ ေလ့က်င့္ခန္းတခုပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါမ်ဳိးဟာ က်ေနာ္သိသေလာက္ဆုိရင္ေတာ့ Ship Rules & Regulations အရ ေရယာဥ္ မွန္သမွ် မွာ လုပ္ေလ့ရွိပါတယ္။ ဒီ Drill ဟာ က်ေနာ္တုိ႕ သေဘၤာမွာ တပတ္ တခါ လုပ္ေလ့ရွိပါတယ္။ အဲ တပတ္တခါဆုိေပမဲ့ Crew ေတြ သာ ျဖစ္ပီး၊ က်ေနာ္တုိ႕ ကာစီႏုိဘက္က လူေတြကေတာ့ ၂ ပတ္မွသာ တခါ လုပ္ရပါတယ္။ သေဘၤာေပၚမွာ ႏွစ္ျခမ္း ကြဲ ေနတယ္ဗ်။ Deck သမားေတြ Crew ေတြ က တပုိင္း၊ ကာစီႏုိ သမားေတြက တပုိင္းရယ္ပါ။ Crew ေတြမွာ Deck သမားေတြ၊ Engine သမားေတြ၊ House Keeping၊ Taylor၊ Laundry man၊ Galley ေတြ အစရွိသျဖင့္ပါ ပါတယ္။ ကာစီႏုိ ဘက္ကေတာ့ Crew ရယ္လုိ႕ မသတ္မွတ္ပါဘူး။ Staff ေတြလို႕ သတ္မွတ္ထားပါတယ္။ Dept အစုံမွာ ျမန္မာေတြရွိေပမဲ့ က်ေနာ္တုိ႕ ကာစီႏုိသမားေတြနဲ႕ သိပ္မတည့္လွပါဘူး။ ဒါေတြေနာက္မ သပ္သပ္ရွင္းျပပါဦးမယ္။ ကဲ Drill ေလး စလုိက္ရေအာင္။ ဒီလုိေန႕မ်ဳိးဆုိ သေဘၤာေပၚက လူေတြ အားလုံးဟာ Alert ျဖစ္ေနရပါတယ္။ ဘယ္အခ်ိန္မွာ Emergency Alarm ထျမည္မလဲလုိ႕ေပါ့။ သေဘၤာတုိင္းရဲ႕ General Emergency Alarm Signal ဟာ Seven Short and One Long Blast ပါ။ အသံတုိ ခုနစ္ခ်က္ အသံရွည္ တခ်က္ကုိ ၾကားရင္ ဒါဟာ အေရးေပၚအေျခအေနပါပဲ။ သိထားရမွာက Captain တုိင္းဟာ ဒီလုိ အေရးေပၚ Alarm ကုိ လြယ္လြယ္ကူကူ တီးေလ့ မရွိပါဘူး။ အဲ အဲဒီအသံၾကားပီဆုိရင္ျဖင့္ တကယ့္ကုိ အႏၱရာယ္ေတြ႕ပီလုိ႕သာ မွတ္လုိက္ပါေတာ့။ က်ေနာ္တုိ႕မွာ လုပ္ေနက်ပုံစံကေတာ့ Dill စပီဆုိရင္ Fire Alarm တီးပါတယ္ မီးေလာင္ေနတယ္ေပါ့။ Fire Alarm ကေတာ့ Continuous Ringing ပါ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ Fire Team မွာ ပါတဲ့ သူေတြက မီးေလာင္တဲ့ေနရာကုိ သြားပီးေတာ့ မီးညွိမ္းသတ္ရပါတယ္။ Entertainment Staff အမ်ားစုကုိ Fire Team မွာ ထည့္ေလ့ မရွိပါဘူး။ Fire Team မွ မဟုတ္ပါဘူး အေရးေပၚ လုပ္ေဆာင္ရတဲ့ Group ေတြမွာ ထည့္ေလ့ကုိ မရွိတာပါ။ တကယ့္အေရးေပၚ Group ေတြမွာ ပါ၀င္တာက Crew ေတြပါပဲ။ သူတုိ႕ကသာ တကယ္အေတြ႕အၾကံဳရွိပီး သေဘၤာနဲ႕ပတ္သက္တဲ့ အလုပ္ေတြကုိ လုပ္ေနရတဲ့ သူေတြမုိ႕ပါပဲ။ မီးျငိမ္းသြားပီဆုိရင္ General Emergency Alarm ျမည္လာပါပီ အဲဒီလုိ ျမည္လာပီဆုိရင္ က်ေနာ္တုိ႕ဟာ က်ေနာ္တုိ႕ကုိသတ္မွတ္ေပးထားတဲ့ Emergency Station ကုိသြားရပါတယ္။ အမ်ဳိးမ်ဳိးပါပဲ Water Tight Door ေတြပိတ္ရတဲ့ တာ၀န္၊ ခရီးသည္ေတြကုိ Assist pass လုပ္ေပးရတဲ့တာ၀န္၊ Crowd Management လုပ္ရတာေတြ စသျဖင့္ တာ၀န္အသီးသီးရွိၾကပါတယ္။ က်ေနာ္ Emergency Station ကေတာ့ Water Tight Door ပိတ္ရတဲ့ တာ၀န္ပါပဲ ကံဆုိးသူ ေမာင္ရွင္ေလ L။ တကယ့္ကုိ ဘယ္သူမွ မလုပ္ခ်င္တဲ့ေနရာပါပဲ အႏၱရာယ္အမ်ားဆုံးေနရာ မုိ႕ပါ။ ေရ၀င္လာတဲ့အခါ တံခါး ပိတ္ပီးမွ ေနာက္ဆုံးမွ Life Boat Station ကုိသြားရမွာပါ။ တကယ့္ကုိ အႏၱယ္ရာယ္မ်ားလွပါတယ္။ ကဲ ဆက္လုိက္ရေအာင္ အဲလုိ Emergency Alarm ျမည္လာပီဆုိ ကိုယ့္စေတရွင္ ကုိယ္သြားပီ စာရင္း ေပးၾက ရပါတယ္။ အဲဒါမွ ဒီေန႕လုပ္တဲ့ Drill ကုိ မိမိတက္ေၾကာင္း သိႏုိင္မွာပါ။ ကုိယ္သာ Absence ျဖစ္ခဲ့ရင္ ၁ လ ဒါမွမဟုတ္ ၂လ အထိ Shore Leave ပိတ္တတ္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ကာစီႏုိ စတဖ္ဆုိပါက Casino Management Team ကေပးတဲ့ လစာ Deduction ပါ ရႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီလိုေန႕မ်ဳိးကုိ မတက္ပဲ မေနႏုိင္ပါဘူး။ အဲ့လုိ စာရင္းေပးပီးပီဆုိရင္ Life Boat Alarm ျမည္တဲ့ အခ်ိန္ကုိ ေစာင့္ရပါတယ္။ တကယ့္အေျခအေနမွာ Life Boat Alarm ျမည္ပီဆုိရင္ ဘာမွ မစဥ္းစားပဲ Life Boat ဆီကုိသာ လုပီးေျပးရမွာပါ တကယ့္ကုိ လုိအပ္လုိ႕ စြန္႕ခြာရမဲ့ အေျခအေနမုိ႕ Alarm ေပးတာျဖစ္ပါတယ္။ အဲလုိျမည္ပီဆုိရင္ က်ေနာ္တုိ႕ဟာ ကုိယ့္ Life Jacket ကုိ ကုိယ္ယူပီး မိမိ စီးရမဲ့ Life Boat ကုိ ေျပးရပါတယ္။ Life Boat မွာမွ Boat Launching လုပ္ဖုိ႕အတြက္ အသီးသီးတာ၀န္ ေပးထားပါတယ္။ Boat ကုိေရာက္တာနဲ႕ အသီးသီး တက္ပီး မိမိတာ၀န္အတုိင္း လုပ္ၾကရပါတယ္။ Life Boat Launching လုပ္တဲ့ ကိစၥဟာလည္း လြယ္ကူတဲ့ ကိစၥေတာ့မဟုတ္ပါဘူး အၾကိမ္ၾကိမ္ေလ့က်င့္ထားမွသာ တကယ့္အေျခအေနမွာ အခက္အခဲမရွိမွာျဖစ္ပါတယ္ (က်ေနာ္ကုိယ္တုိင္ ကေတာ့ Life Boat Launching ကုိ စာသာ ရပီး ခုခ်ိန္ထိ ကုိယ့္ဘာသာ ခ်ဆုိ တကယ့္ကုိမခ်တတ္ေသးတာပါ :D ) အားလုံး Ready ျဖစ္ပီဆုိရင္ Captain and Staff Captain က Boat အသီးသီးကုိ လုိက္ပီးစစ္ကာ စာေမးတတ္ပါတယ္။ မိမိ ဘုတ္အေၾကာင္း Safety Knowledge အေၾကာင္း အစုံေပါ့။ အဲကံဆုိးစြာနဲ႕ ကုိယ့္ကုိေရြးကာ စားေမးလုိ႕ မရရင္ေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္ Shore Leave တလ ဒါမွမဟုတ္ ၂လပါ အပိတ္ခံရပါတယ္။ အကုန္ေမးပီးလုိ႕ Captain က P.A System ျဖင့္ Abandon Ship ေအာ္ရင္ေတာ့ Good Bye လုပ္ပီး အမိ သေဘၤာကုိ စြန္႕ရုံသာရွိပါေတာ့တယ္။ (Captain ရဲ႕ Order မရမျခင္း ဘယ္ေလာက္ပဲ အေျခအေနဆုိးဆုိး သေဘၤာကုိ စြန္႕ခြာခြင့္မရွိပါဘူး)။ အဲလုိ ေအာ္ဒါရပီဆုိရင္ေတာ့ Boat Commander ေတြက Boat ကုိ စက္ႏႈိးပီး သေဘၤာ၀န္းက်င္ သရုပ္ျပ ေမာင္းႏွင္ ပါတယ္။ (လႈိင္းႀကီးေနရင္ေတာ့ မဆင္းရပါ)။ တပတ္ ေမာင္းပီးတဲ့အခါမွာ အေပၚကို ျပန္တက္ပါတယ္။ Emergency Drill နဲ႕ တြဲပီးတလတခါ လုပ္တာကေတာ့ Casino Drill ပါ။ ဒါဟာလည္း က်ေနာ္တုိ႕ ခရီးသည္တင္ သေဘၤာအတြက္ အေရးႀကီးလွပါတယ္။ အေရးေပၚအေျခအေနမွာ ကာစီႏုိထဲမွာ ပိုက္ဆံေတြ ရွိေနတာကုိး။ အဲဒါေတြကို စနစ္တက် ထုတ္သယ္ဖုိ႕ တာ၀န္ေတြခြဲထားျပန္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႕ကာစီႏုိစတတ္ဖ္ ေတြဟာ အဲဒါေၾကာင့္ အေပၚမွာေျပာခဲ့တဲ့ Group ေတြမွာ မပါႏုိင္တာလဲျဖစ္ပါတယ္။ ဖဲ၀ုိင္းေတြက Chips ျပားေတြက သိပ္အေရးမႀကီးလွပါဘူး အဓိက က က်ေနာ္တို႕ Slot Machines ေတြက ပုိက္ဆံေတြျဖစ္ပါတယ္။ ဒီမွာက တကယ့္ပုိက္ဆံေတြ၀င္ေနတာကုိး Chips က်ေတာ့ ျပန္လဲရတာေလ။ Slot ရယ္ ေငြခန္းက ေငြေတြကုိ သရုပ္ျပ ထုတ္တာေတြကို ေလ့က်င့္ရပါတယ္။ အဲဒီမွာ က်ေနာ္တုိ႕ ခံရတာပါပဲ။ Slot Machine ေတြက Bill Box ေတြက အေလးခ်ိန္မနည္းလွပါဘူး။ သရုပ္ျပတယ္ဆုိေပမဲ့ အနည္းဆုံး ေလးငါးလုံးေတာ့ ပုံးႀကီးထဲ ထည့္ပီး ဟုိးအေပၚဆုံးက Boat Station ကုိ သယ္ရတာဆုိေတာ့ မသက္သာလွပါဘူး။ ကဲ Emergency Drill ဆုိတာကေတာ့ ဒါပါပဲခင္ဗ်ာ။

က်ေနာ္နဲ႕ ဘေလာ့ဂ္လဲ ေ၀းေနတာၾကာပါပီ .. ေ၀းဆုိ အလုပ္ကလည္း မအားပဲကုိး .. ကုိယ့္ဘေလာ့ဂ္ေလး ကုိယ္ မ၀င္ျဖစ္ေပမဲ့ .. သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ ဘေလာ့ဂ္ေတြေတာ့ ၀င္ျမဲ ဖတ္ျမဲပါ .. ကုိယ္ ကုိယ္တုိင္ ေရးအားနည္း ေပမဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ ပုိ႔စ္အသစ္မတင္ရင္ .. ဘာလုိ႕မ်ားလဲေပါ့ .. ပုိ႕စ္ေလးတပုဒ္ေတာင္ မတင္ဘူးလားေပါ့ .. ဒီမွာေတာ့ လာဖတ္လုိက္ရတာေပါ့ .. (အဲ့လုိတကုိယ္ေကာင္းဆန္တာေလ အတၱေပါ့ဗ်ာ :D) .. ကဲ အခုေတာ့ က်ေနာ္ ျပန္ေရးပါပီ ခင္ဗ်ာ .. ဒီတလလုံးကုိ အပီအျပင္ေရးလုိ႕ရပါပီ .. အဟဲ ကုန္ၾကမ္းေတာ့ လုိတာေပါ့ ေနာ္။

မေန႕ကေတာ့ က်ေနာ့္တုိ႕ရဲ႕ ဘုရားပြဲလွည့္တဲ့ေန႕ပါပဲလုိ႕ .. တလတခါ Ship Maintenance Day ပါပဲ။ က်ေနာ္တုိ႕ လုိ တလလုံး သေဘၤာေပၚမွာပဲ ေန ေနရတဲ့ သူေတြအတြက္ေတာ့ ဒီလုိ ေန႕ဟာ ေရႊပါပဲ။ အဲဒီေန႕ မတိုင္ခင္ ညတည ဟာ က်ေနာ့္အတြက္ Nigh Shift မွာ ေနာက္ဆုံးေနရတဲ့ တညပါပဲ Maintenance Day မွာ ေအာက္ဆင္းလည္ပီး ေနာက္ေန႕မနက္က်မွ က်ေနာ္အလုပ္ျပန္၀င္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တရက္အနားရတဲ့ သေဘာ ပါပဲ ဒါေပမဲ့ ေအာက္ဆင္းရမဲ့ ေန႕နဲ႕ တုိက္ေနေတာ့ကာ မနားရဘူးေပါ့။ အဲဒီလုိညမ်ဳိးမွာ ၀န္ထမ္းေတြအခ်င္းခ်င္း ေတြ႕ၾကရင္ ေမးတဲ့စကားကေတာ့ “မနက္ဘယ္သြားမွာလဲ“ ဆုိတာပါပဲ။ က်ေနာ္တုိ႕ အမ်ားဆုံးဆင္းရတဲ့ ျမိဳ႕ဟာ မေလးရွား Penang ျဖစ္တဲ့အတြက္ လည္စရာကေတာ့ မ်ားမ်ားစားစားမရွိပါဘူး။ အဓိက ကုန္တုိက္ႀကီး တခုရွိ တဲ့ေနရာကုိသြား တလစာအတြက္ လိုအပ္သမွ်၀ယ္ျခမ္း ဟုိၾကည့္ ဒီၾကည့္နဲ႕ တလတခါ ဟာ မရုိးတမ္းလုပ္ ေနရ တဲ့ အလုပ္တခုပါပဲ။ အျမဲတမ္း တေနရာတည္း ဆုိေပမဲ့လည္း တလမွတခါရယ္သာ ဆုိေတာ့ ရွိသမွ် ၀န္ထမ္း မိန္းကေလး ေယာက်ာ္းေလး မေရြး အကုန္ဆင္းတာ မ်ားပါတယ္။ အေပၚမွာေနရင္လည္း မထူးပဲကုိး။ Ship Maintenance Day ဆုိတဲ့အတိုင္း အကုန္ဆင္းပီဆုိတာနဲ႕ ရွိသမွ်ေရသန္႕လုိင္းေတြ ျဖတ္၊ အဲကြန္း ျဖတ္၊ Black Out လုပ္ဆုိေတာ့ အေပၚမွာ ေနတဲ့လူဟာ အေတာ့ကုိရွားပါတယ္။ မရွိဘူးရယ္လုိ႕ေတာ့ မဟုတ္ဘူးေပါ့ဗ်ာ မဆင္းပဲေနတဲ့လူေတြလည္းရွိပါတယ္ ဒါေပမဲ့ သူတုိ႕အတြက္ကေတာ့ အခန္းထဲ အိပ္ေနရုံကလြဲပီး က်န္တာ လုပ္စရာ မရွိလွပါဘူး။ အဲ မီးျပန္လာပီဆုိရင္ေတာ့ ဇိမ္ေပ့ါဗ်ာ။ က်ေနာ္ကေတာ့ သေဘၤာေပၚစေရာက္ကတည္း ကေန ဒီေန႕အထိ အဲ့လုိေန႕မ်ဳိးကုိ လြတ္သြားရုိးထုံးစံမရွိပါဘူး။ လတုိင္းကုိ ဆင္းတာပါပဲ။ နဂုိကတည္းက ေျခ အျငိမ္ေနခဲ့တဲ့ ေကာင္မွ မဟုတ္ပဲေလ။ အဲဒီလုိေန႕မ်ဳိး နီးလာပီဆုိရင္ ငါေတာ့ သုံးထားတာမ်ားေနပီ ဒီလမဆင္း ပဲေနမွပဲ လုိ႕ အျမဲ ေတြးတတ္ေပမဲ့ ဒါဟာ ေတြးတဲ့အဆင့္မွာပဲ က်န္ခဲ့တာပါ တကယ့္ေန႕ေရာက္လာပီဆုိရင္ေတာ့ မဆင္းပဲကုိ မေနႏုိင္ပါဘူး ဆင္းတာပါပဲ :D

ဒီတခါလည္း ထုံးစံအတုိင္း ဆင္းၾကမယ္ေပါ့ဗ်ာ။ ထုံးဆံအတုိင္းဆုိရင္ေတာ့ က်ေနာ္တုိ႕ သြားေနက် သူငယ္ခ်င္း ေတြ ငါးေယာက္ရွိပါတယ္။ က်ေနာ္ရယ္ က်ေနာ့ အခန္းေဖာ္ ၂ေယာက္ ေနာက္ ဖဲ၀ုိင္းက သူငယ္ခ်င္းတေယာက္၊ ေငြခန္းက သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ ေပါင္းငါးေယာက္ပါ ဒါကက်ေနာ္တုိ႕ Shore Leave ေန႕မ်ဳိးမွာ သြားေနက် လူစုပါ။ က်ေနာ္တုိ႕ဟာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္မ်ား မဆင္းခ်င္ၾကဘူးလဲဆုိ။က်ေနာ္တုိ႕ ေရလယ္မွာ ရပ္ထားတဲ့ သေဘၤာကေန ကုန္းေပၚကုိေရာက္ဖုိ႕ ဖယ္ရီႏွင့္တဆင့္ သြားရပါတယ္ မနက္ ၈ နာရီကစလုိ႕ေပါ့ဗ်ာ တနာရီျခား တခါ ရွိပါတယ္ အဲ က်ေနာ္တို႕က အဲဒီ ၈နာရီ ပထမဆုံးဖယ္ရီနဲ႕ကုိ ဆင္းေနၾကဗ် ။ ည အလုပ္က ပီးတာက မနက္ ၇နာရီ။ Check Out ထြက္လာပီဆုိ ကမန္းကတမ္း ေရခ်ဳိး အ၀တ္အစားလဲပီး ၈နာရီဖယ္ရီႏွင့္ ဆင္းေနက်ပါ။ ဒီတေခါက္ကေတာ့ က်ေနာ္တုိ႕ အခန္းသား သုံးေယာက္ဟာ အဲလုိ မဆင္းႏုိင္ပါဘူးဗ်ာ။ ဟုိႏွစ္ေယာက္ကုိ သာအရင္လႊတ္ပီး တေနရာမွ ခ်ိန္းဖုိ႕သတ္မွတ္ထားရပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ က်ေနာ္ တုိ႕ ေရွ႕တပတ္ Cabin Inspection တုန္းက Smelly Cabin ဆုိတဲ့ အလြန္႕ အလြန္ေကာင္းတဲ့ ျပစ္ခ်က္နဲ႕ Fail ျဖစ္ထားေတာ့ကာ ဒီတပါတ္ Inspection မွာ ထပ္က်လုိ႕မျဖစ္ဘူးေလ .. Cabin Inspection ဆုိတာက သေဘၤာေပၚက က်ေနာ္တုိ႕ ၀န္ထမ္းေတြ အခန္းေတြကိုု သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ေန မေန၊ အခန္းထဲမွာ ပ်က္စီးမႈ ရွိမရွိ လုိအပ္တာေတြကုိ ေတာင္းဆုိလုိ႕ ရေအာင္ Captain, Staff Captain တုိ႕က ဦးေဆာင္ပီး လိုက္စစ္တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ Cabin Inspection ဟာ တပတ္တခါ ၾကာသာပေတးေန႕တုိင္းရွိပါတယ္။ Steward မငွားႏုိင္တဲ့ က်ေနာ္တုိ႕ အခန္းက သုံးေယာက္သားဟာ အဲလုိေန႕မ်ဳိးမွသာ တပတ္တခါ ရႈပ္ထားတာေတြကုိ အေသရွင္း ရပါတယ္။ ဒီတပါတ္လဲ ထုံးစံအတုိင္း ရွင္းထားရက္နဲ႕ ဘယ္က အနံ႕ က ဘယ္လုိထြက္လုိ႕ သူႀကီး က ရႈမိတယ္ မသိပါဘူး။ ေကာက္မွတ္သြားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ Suspension Cabin List ေတြ ထြက္လာေတာ့မွ သြားၾကည့္ ေတာ့ က်ေနာ္တုိ႕အခန္းက Smelly Cabin ဆုိတဲ့ ျပစ္ခ်က္နဲ႕ 2weeks No Shore Leave ပါတဲ့။ ဗုတ္ေဒါ အရင္ တပါတ္က ဆုိေတာ့ No Shore Leave သာဆုိ က်ေနာ္ တုိ႕ Maintenance Day မွာ ဆင္းႏုိင္မွာ မဟုတ္ဘူးေလ။ အဲဒါနဲ႕ က်ေနာ္တုိ႕ဟာလဲ အသည္းအသန္ ဆုိင္ရာေတြမွာ လုိက္ပီး အယူခံ၀င္ရေတာ့တာေပါ့။ အဲဒါနဲ႕တခန္းခ်င္း ျပန္စစ္တဲ့ အထူးစပါယ္ရွယ္စစ္ပြဲမွာ က်ေနာ္တုိ႕ အခန္းဟာ ကံေကာင္းေထာက္မစြာျဖင့္ေအာင္သြားေတာ့တာေပါ့။ (ေအာင္မွာေပါ့ သူႀကီးလာခါနီး ဖ်န္းထားတဲ့ Air Fresher က ႏွစ္ဘူး ကုိ ကုန္ေရာ :D) အဲဒီလုိနဲ႕ ဒီေန႕ Shore Leave ဆင္းပီး မနက္ျဖန္ ၾကာသာပေတး Inspection လာမယ္ဆုိေတာ့ ဒီတခါမေပါ့ရဲေတာ့ဘူးေလ။ အဲဒါနဲ႕ သုံးေယာက္သား သေဘာတူပီး မသြားခင္ ရွင္းၾကမယ္ဆုိပီး Check Out ထြက္ ၇ နာရီကေန ၉ နာရီခြဲ ထိ ရွင္းလုိက္ ၾကတာ ဖတ္ဖတ္ကုိ ေမာေရာပါပဲ။ (စဥ္းစားၾကည့္ၾကေပါ့ဗ်ာ တပတ္ပဲ မရွင္းထားတာ ၂နာရီခြဲ ရွင္းယူ ရတယ္ဆုိေတာ့ :D )။ အဲလုိနဲ႕ က်ေနာ္တုိ႕ သုံးေယာက္သား ၁၀ နာရီ ဖယ္ရီနဲ႕ အမွီဆင္းလာႏုိင္တာေပါ့။ အရင္လုိ ေအးေအးေဆးေဆး ဆုိင္တဆုိင္မွာ ထုိင္ပီး မစားမေသာက္ႏုိင္ေတာ့ဘူးေလ ရတဲ့ Taxi ငွားပီးေတာ့ ခ်ိန္းထားတဲ့ ကုန္တုိက္ကုိပဲ အေရာက္ သြားရပါေတာ့တယ္။ ဟုိေရာက္လုိ႕ေဘာ္ဒါေတြ စုံမွ ျမန္မာဆုိင္မွာ မနက္စာ စားၾကပါတယ္။ သိတယ္မဟုတ္လား ျမန္မာပဲဗ်ာ မုန္႕ဟင္းခါးေပါ့ ဘူးသီးေၾကာ္နဲ႕ ၀ုိက္ပလုိက္တယ္။ ရန္ကုန္မွာလုိေတာ့ စားလုိ႕ မေကာင္းတာ အမွန္ပါပဲ ဒါေပမဲ့လည္း အလြမ္းေျပ ရွိတာေလးနဲ႕ ေက်နပ္ရတာေပါ့။ ဒါနဲ႕မတင္းတိမ္ႏုိင္ေတာ့ ဟင္းေတြက်က္လုိ႕ လာခ်တဲ့ အခါ က်ေနာ္ က ငါးခူေၾကာ္နပ္၊ အမဲသားငရုပ္သီးနဲ႕ မြေၾကာ္ထားတာနဲ႕ ထပ္ၾကိတ္လုိက္ပါတယ္ :D (အစားႀကီးပုံေျပာပါတယ္)။ ပီးေတာ့မွ အိမ္ကုိ ေငြပုိ႕ရမလား မပုိ႕ရဘူး ဆုိတာ ဖုန္းဆက္ေမးၾကတယ္။ ဒါကလည္း မရုိးႏုိင္တဲ့ အလုပ္ပါပဲ။ (အိမ္ကသာ ဒီလေတာ့မပုိ႕နဲ႕ ဆုိလုိ႕ကေတာ့ ကုုိယ္တို႕ပြဲပဲေပါ့ :D ) ဒါေပမဲ့ အိမ္က ပုိ႕ပါဆုိတာနဲ႕ ရွိတာေလး သုံးဖုိ႕ခ်န္ပီး ပုိ႕လုိက္ရတယ္ေလ :( ။ ဒီလုိနဲ႕ ေငြပုိ႔ပီး ေငြအားနည္းေနတဲ့ က်ေနာ္ဟာ ဒီေန႕ တေန႕တာ Window Shopping သာလုပ္ဖုိ႕ စိတ္ကူးလုိက္ပါတယ္။ (ကြမ္းသီးကုိ ရဲဖမ္းတဲ့ေလသံေလ :D)။ မ၀ယ္ဘူးဆုိေပမဲ့လည္း အခန္းအတြက္ သုံးေယာက္ Share ၀ယ္တဲ့ အထဲကုိေတာ့ ထည့္လုိက္ရေသးတာေပါ့။ အခန္းအတြက္၀ယ္တယ္ဆုိတာကေတာ့ ဒီလုိပါ အခန္းအတြက္က သူ႕ပစၥည္းကုိယ့္ ပစၥည္းခြဲမသုံးၾကေလေတာ့ တလတခါလုိတဲ့ သြားတုိက္ေဆး၊ ပုိးသတ္ေဆး၊ ဆပ္ျပာမႈန္႕ အစ .. အစ ရွိသျဖင့္ေပ့ါဗ်ာ အတူေပါင္း၀ယ္ၾကပါတယ္ အဲဒါကုိ ဆုိလုိတာပါ။ က်ေနာ္ တုိ႕ဟုိလုပ္ ဒီလုပ္နဲ႕ ၀ယ္ခ်မ္းအပီးမွာ နာရီၾကည့္ေတာ့ ႏွစ္ခြဲေနပီဗ်ာ။ က်ေနာ္တုိ႕ ကာစီႏုိ Staff ေတြက ညေန ေလးနာရီ ေနာက္ဆုံး အေနနဲ႕ ျပန္တက္ရပါတယ္။ ညအလုပ္ ၀င္ရမဲ့ သူေတြက ရွိတာကုိး။ မနက္မွ အလုပ္၀င္မဲ့ သူကေတာ့ နားေပါ့ ဒီလုိပါ။ အဲ ေလးနာရီေက်ာ္ပီးမွ ေရာက္လာရင္ေတာ့ Management Team ရဲ႕ Decision ဆုိတာႀကီးကုိ ရင္တမမ နဲ႕သာေစာင့္ေပေတာ့ဗ်ဳိ႕ ။ ကံမေကာင္းရင္ Terminate လုပ္တဲ့ အထိ ျပစ္ဒဏ္ ရႏုိင္ ပါတယ္။ ကဲ ေျပာေနတဲ့ စကားေတာင္ ဘယ္ေရာက္လဲ မသိေတာ့ဘူး။ ၂ ခြဲေနေတာ့ မွ အသည္းအသန္ လက္က်န္ ၀ယ္စရာရွိတာကုိ အပီးျဖတ္ပီး တဂြီဂြီတဂြမ္ဂြမ္ ျဖစ္ေနတဲ့ ဗုိက္ျပသနာကုိ နီးရာ တရုတ္ဆုိင္တဆုိင္မွာ ေျဖရွင္းလုိက္ရပါတယ္။ အားလုံးပီးေတာ့ ၃ခြဲ ဖယ္ရီဆိပ္ကုိ ငါးေယာက္သား အသားကုိ ကားငွားပီး လစ္ရ ပါေတာ့တယ္။ ေတာ္ေသးတာက ဖယ္ရီ ထြက္ခါနီးေလးမွာပဲ က်ေနာ္တို႕ ေအာင္ျမင္စြာ ဖယ္ရီေပၚက ခုံငါးလုံးမွာ အမိအရထုိင္ ႏုိင္လုိက္ပါတယ္ ခင္ဗ်ား။ ကဲ တလ Shore Leave ေတာ့ ပီးသြားျပန္ပါပီ။ ေနာက္လကုိ ေစာင့္ရင္ ဒီမွာပဲ ေလေၾကာရွည္တာကုိ ရပ္နားလုိက္ပါတယ္။