ျငိမ္းခ်မ္းျခင္းရဲ႕ အျခားမဲ့
မ်က္စိတဆုံးမွာျမင္ေနရတာက မုိးကုတ္စက္၀န္း
အေရွ႕မွာက ျငိမ္သက္ေနတဲ့ ပင္လယ္ျပာ
လႊမ္းျခံဳထားတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္က တိတ္ဆိတ္ျခင္း
ဒါေတြရဲ႕အျခားတဘက္မွာ .....
ေကာင္ေလးတေယာက္ထုိင္ေနတယ္
ရင္ထဲေျဗာင္းဆန္ေနတဲ့ အေတြးေတြ
ထိန္းခ်ဳပ္မရတဲ့ စိတ္အဟုန္ေၾကာင့္
ႏွလုံးေသြးေတြပြက္ပြက္ဆူေနတယ္ ...
သက္ျပင္းတခ်က္ ခုိးခ်လုိက္မိတယ္
တိတ္ဆိတ္မႈအေပါင္းကုိ ေဖါက္ခြင္းသြားတယ္ဆုိ
အားနာမိပါရဲ႕ ...
အေတြးေတြနဲ႕ တင္းက်ပ္ေနတဲ့
စိတ္ကုိ အသာေလွ်ာ့လုိ႕
စကၡဳ အာရုံကုိ ခဏအနားေပးလုိက္တဲ့အခါ
ျငိမ္သက္ျခင္းကုိ ရရွိသြားတယ္
ျငိမ္းခ်မ္းလုိက္တာ ..
ေကာင္ေလးဆုေတာင္းမိတာက ..
ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္ႏုိးမထလာပါေစနဲ႕တဲ့ .......
ကဗ်ာလုိ႕ေခၚရမလား ဘာေခၚရမလဲေတာ့မသိဘူးဗ်.. ခုတေလာ စိတ္ထဲမွာျဖစ္ေနတာေတြကုိ ခ်ေရးမိ လုိက္တာ.. က်ေနာ့္ရဲ႕ အြန္လုိင္းဒုိင္ယာရီေလးမွာ လာတင္ျဖစ္တယ္ေလ ေ၀ဖန္ အၾကံေပးၾကပါဦးလုိ႕ ...
Labels: ကဗ်ာ
1 Comment:
-
- စိုးထက္ - Soe Htet ! said...
November 6, 2007 at 5:08 PMၿငိမ္းခ်မ္းျခင္းရဲ႕ အျခားမဲ့ ကို ခံစားၾကည့္မိ ဘူးတယ္ဗ် ... :)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)